8 grudnia 2013, Wiesław Janik

Czytając Biblię już w pierwszym rozdziale I Księgi Mojżeszowej znajdujemy skrótowy opis stworzenia przez Boga całego wszechświata, Ziemi i wszystkiego, co znajduje się na niej. Dotyczy to przyrody, wszelkiego rodzaju zwierząt, a na końcu

ludzi. Dla wszystkiego, co zostało stworzone, Bóg ustanowił porządek oraz zasady i zakres funkcjonowania. Zabezpieczył też wszystko w potrzebne warunki do życia, takie jak światło, powietrze, pożywienie oraz uzdolnił wszystko do rozmnażania się celem utrzymania gatunku. Gdy Pan Bóg już wszystko stworzył, wtedy przyglądnął się temu wszystkiemu i sam to ocenił. Biblia określa to tak: „I spojrzał Bóg na wszystko, co uczynił, a było to bardzo dobre” (I Mój. 1;31).

Okresy czasu, które Bóg ustanowił, to dni, tygodnie, miesiące i lata. Są one ustanowione dla dobra człowieka, abyśmy mogli liczyć dni naszego życia na ziemi, a także zauważać początek i koniec wszystkiego. Apostoł Piotr wspomina w swoim liście: „…a wszystkiemu się koniec przybliża” (I Piotra 4;7).

Tak! Przybliża się również koniec 2013 roku. Zaskakująco bardzo szybko minęły te dni, tygodnie i miesiące. Faktem też jest, że w każdym z minionych dni byliśmy czynnymi w działaniu.

Nieustannie mieliśmy wiele myśli, wypowiadaliśmy wiele słów, podejmowaliśmy wiele decyzji i w rezultacie dokonaliśmy wielu czynów. Dlatego teraz nadchodzi czas, aby oglądnąć się i spojrzeć jeszcze raz na to wszystko, dokonać podsumowania i oceny. Czy to, co myśleliśmy, mówiliśmy, uczyniliśmy, jest bardzo dobre? Czy jest coś takiego, czego się teraz wstydzimy? Boimy się, aby nikt się o tym dowiedział? A może jest coś z tego, co uczyniliśmy, co przyniosło przykrość lub szkodę samym nam lub naszym bliskim osobom? Gdyby tak się zdarzyło, to coś należałoby z tym zrobić – naprawić, wyrównać, przeprosić, aby to nie ciążyło na naszym koncie.

Pamiętajmy o tym, że nie tylko my sami możemy i będziemy oceniać naszą przeszłość, ale ma do tego zupełne prawo Bóg i czyni to. On też będzie dawał należną zapłatę za uczynki dokonane w ciele – dobre czy złe. Napisane jest na ten temat jasno: „Albowiem my wszyscy musimy stanąć przed sądem Chrystusowym, aby każdy odebrał zapłatę za uczynki swoje dokonane w ciele, dobre czy złe” (II Kor. 5;10). Wiedzmy też, że oceniają nasze zachowania oraz postawy życiowe ludzie z najbliższego otoczenia i wyciągają z tego dla siebie wnioski. Naszym działaniem mogą być zbudowani lub też zgorszeni (I Piotra 2;12). Dlatego podsumowując przeżyte dni tego roku, zwróćmy naszą uwagę na następujące dziedziny:

1. Czy w minionym 2013 roku wzrośliśmy duchowo i umocniliśmy naszą

    społeczność z Bogiem? Jakie to przyniosło owoce w naszym życiu?

2. Co w minionym 2013 roku uczyniliśmy dla chwały naszego Pana?

3. Co w minionym 2013 roku uczyniliśmy dobrego dla otaczających nas

    ludzi?

4. Co w minionym 2013 roku uczyniliśmy, aby przyczynić się do

     zbudowania w Zborze, w którym jesteśmy członkami?

Teraz zwróćmy naszą uwagę na inną płaszczyznę minionych dni, a mianowicie:

co w minionym 2013 roku otrzymaliśmy od Boga w naszym osobistym życiu, w życiu rodzinnym, w sprawach zdrowotnych, materialnych oraz duchowych? Zechciejmy policzyć te wszystkie dary i błogosławieństwa, których staliśmy się biorcami i posiadaczami. A zbawienna łaska? Co czujemy w swoim sercu względem Boga za to wszystko? Czy to samo, co wyraża psalmista w 103 Psalmie?:

„Błogosław, duszo moja, Panu i wszystko, co we mnie, imieniu Jego świętemu! Błogosław, duszo moja, Panu, i nie zapominaj wszystkich dobrodziejstw Jego!”

Analizując powyższe fakty, wydarzenia oraz przeżycia, czy możesz powiedzieć, jak w pewnym czasie powiedział Samuel: „ Aż dotąd pomagał mi Bóg”? Gdy nadal będziesz trwał w społeczności z Nim, to On cię nigdy nie pozostawi, ale poprowadzi dalej w następnych dniach i latach twego życia. Tego życzę wszystkim z całego serca!

Drogi Czytelniku! W związku z zakańczającym się okresem czasu przypadającym na 2013 rok, zwróć swoją uwagę na to, co mówi o sobie sam Czas.

„Moim imieniem jest Czas. Nie byłem zawsze i nie będę zawsze. Teraz jeszcze jestem i mam wpływ na całe życie. Ludzie czekają na mnie i poddają mi się, ogarnięci lękiem przede mną. Nikt nie jest w stanie mnie powstrzymać, jedynie Bóg. Jestem pod Jego kontrolą. On mówi, że mój koniec się przybliża. A co potem? Potem będzie za późno... Za późno, żeby się nawrócić. Za późno, by się pojednać z Bogiem, przez Pana Jezusa Chrystusa, Jego Syna. Za późno, aby przebaczyć lub prosić o przebaczenie. Za późno, aby uczynić coś dobrego dla chwały Bożej lub dla otaczających ludzi. Za późno, bo tutaj już mnie nie będzie, gdyż nastanie wieczność. Łzy, strach i niewypowiedziana żałość będą nieprzerwanie wypełniać całą wieczność tych, którzy mnie zlekceważyli. Moim imieniem jest Czas i kroczę naprzód bez ustanku, ku wieczności, i zabiorę również ciebie, czy będziesz tego chciał, czy też nie. Przeminę nieubłaganie!”.

Nasuwa się zatem pytanie: czy po zakończeniu tego roku 2013 będzie nam dany jeszcze czas? Nikt z nas tego nie wie. O tym zadecyduje sam Bóg, który do wszystkich jeszcze woła: „Oto teraz czas przyjemny, oto teraz dzień zbawienia” (II Kor.6;2). Dlatego wykorzystajmy go mądrze.